20 dzień 6 księżyca, 80 roku, statek Podła Molly, niedaleko Pyke
miejsce zamieszkania
Pyke, Żelazne Wyspy, Westeros
zajęcie/funkcja w rodzie
córka lorda, przejęła obowiązki lady na czas ciąży i połogu matki
wyznawana religia
Utopiony Bóg
stan cywilny
Panna
Biografia
Morze nigdy nie było niebieskie. To, co pobieżnie wydaje się niebieskie, ma dużo więcej do powiedzenia. Gdy podniesiesz kamień szlachetny i spojrzysz na niego pod słońce, błyśnie, załamie światło, możesz go zbadać, ale zawsze będzie strona, której pod danym kątem nie widzisz. Jeśli myślisz, że wiesz wszystko, pomyśl dłużej. Zawsze jest coś więcej do przemyślenia.
Początkowo była wielkim zawodem dla swojego ojca. Wszyscy wróżyli chłopca, życzyli go, żona była pewna, że urodzi dziedzica. Lord Greyjoy nie krył niezadowolenia, niemal kazał kapłanowi przytrzymać córkę odrobinę za długo w słonej wodzie, aby nie odrodziła się w Utopionym Bogu i zniknęła z tego świata. Lordowskiej parze ciężko było się pogodzić z tym, że mieli córkę. Mieli jednak nadzieję, że dobrze wydana pierworodna zapewni dobrobyt i wsparcie któregoś z mniejszych, lecz dobrze prosperujących rodów z Żelaznych Wysp. Lata mijały, a Tiengnan wyrosła na dziecko o spokojnym usposobieniu, które garnęło się do nauki heraldyki, etykiety oraz zarządzania domostwem. Wykazywała niezwykłą cierpliwość przy kołowrotku czy krośnie. Uczyła się pływać razem z nianią i dziećmi służących, chodziła jak mały cień za ojcem, słuchając jak opowiada o statkach i żegludze. Bycie panią na zamku wymagało nie byle jakich umiejętności, bo to do kobiet należało zarządzanie służbą, pokojowymi, kuchnią. To lady, pani zamku, dyrygowała organizacją uczt oraz zapłatą za pracę. Do kobiety należało przejęcie władzy, gdy mężowie płynęli na grabieże, obrona majątku. W przypadku żony rzemieślnika, był to jego warsztat, w przypadku Lady Grayjoy, całe Żelazne Wyspy. Zawsze żegnała ojca przed wypłynięciem. Nie było jednak między nimi słodkich słów czy otuchy. Oddawali się w ręce Utopionego Boga.
Nikt nie wie czym jest miłość, a przynajmniej nikt nie może mi podać spójnej odpowiedzi. Pewnego ranka zapytałam o to moją matkę, odpowiedziała, że jest to ciężar na barkach, obowiązek, który czyni się z przyjemnością. Wieczorem zapytałam o to sama. Zmęczona odpowiedziała, że to powód, dla którego mnie jeszcze nie zabiła. Ludzie są piękni, ale piękne są również sztormy na Pyke. I wiem, którego z tych dwóch boję się bardziej.
Stała się kobietą w wieku trzynastu lat. Nie bała się jednak szybkiego zamążpójścia. Nie sypały się w jej stronę propozycje ożenku, a i ojcu nie było prędko, aby ktoś nieznany rościł sobie prawo do tronu Żelaznych Wysp. Chciał doczekać się syna, zanim wyda za mąż Tiengnan. Poza tym przed młodą dziewczyną było jeszcze wiele nauki oraz pracy. Nie łatwo rządzić, wydawać wyroki. Tiengnan nie celowała w zwykłe piękno i jeszcze prostszą perfekcję. W kanon pięknych twarzy młódek z Królewskiej Przystani i harmonicznie przyjemnych ciał. Celowała w subtelne wzbudzanie przerażenia i fascynacji w sercach tych, którzy na nią patrzyli. Nie zamierzała być mała i dostosowująca się. Zamierzała być wielka, straszliwa i prawdziwa. Gdy jej matka zaszła w ciążę, Pyke opanowała radość. Tiengnan zmusiła matkę do odpoczynku i dbania o siebie, przejmując całkowicie rolę Lady Grayjoy. Mogła się sprawdzić pod czujnym okiem matki, jednocześnie pozwalając jej odetchnąć. Wszyscy, łącznie z młodą Greyjoy, modlili się o dziedzica.
Pamiętaj, gdy czujesz ciężar ciemności tego świata, nie bój się. Cienie nie mogą cię pokonać. Są dowodem na to, że gdzieś lśni światło. Potrzebują cię, aby istnieć.
